Vroeger waren universitair geschoolde artsen schaars en alleen toegankelijk voor de rijken. Zij werden thuis verzorgd, terwijl de armen naar de gasthuizen gingen. De verantwoordelijkheid voor de ziekenzorg lag bij de kerk, rijke burgers, familie en de directe omgeving. Pas eind negentiende eeuw komt de overheidsbemoeienis op gang en wordt Nederland langzaam maar zeker een verzorgingsstaat. De zorg verbetert en komt met name na de Tweede Wereldoorlog echt tot ontwikkeling.

In deze tentoonstelling komen de grote veranderingen in de zorg aan bod, zoals de toename van hygiëne en de komst van schoon drinkwater. De tentoonstelling schetst ook de huidige tijd waarin - net als vroeger - een steeds groter beroep wordt gedaan op de thuiszorg en de mantelzorg van buren en familie. Meer informatie vindt u hier.